Çok eskidendi. Ex askere
giderken bunalıma girdi. Tabiki girecek değil mi? En büyük hakkı... Gidene
kadar da canıma okudu. Yine kadın hikayesi klasik. O dönemde çalıştığım firmada
güzel arkadaşlarım vardı. Müdürüm, hemen bırak dedi, arkana bile bakma kızım dedi.
İçtim dağıttım, kızın evini basmaya bile gittim. Arkadaşlarımdan biri beni
sokaktan topladı resmen . Sonra ben tekrar ex ile devam edince, bana güvenleri
kırıldı. İçten içe söylemeselerde beni zayıf gördüler, aptal gördüler. Belki
kendilerince haklılardı da. Yavaş yavaş arkadaşlarımla
arama mesafe girdi, unuttuk birbirimizi. İşte bugün... Tam bugün.. Beni
sokaktan toplayan arkadaşımın oğlunu gördüm. Aynı O’na benziyor. Meğer benim
ikizlerle aynı okula gidiyormuş. Kapıda eşini gördüm, onu da tanıyorum o
zamandan. Bir acayip oldum. “ Yaptım, en sonunda yaptım. Kurtuldum. Akladım
kendimi. Başardım bu sefer O’ndan kurtulmayı.. “ diye haykırmak geldi içimden. “Git
eşine söyle, o eski dosta söyle” demek istedim.
Aslında ben gönül borçlarımı
da ödüyorum kendince biliyor musunuz, anlıyor musunuz beni...İnsanın bu dünyada
boynu bükük olmayacak arkadaş, galiba yaptığım şeyin doğruluğundan o kadar
eminim ki; bundan dolayı bu kadar güçlü ve içim huzur dolu hissediyorum.
Ps..Şükür tekrar
yazabiliyorum.. Donmuştum bir ara, geldim kendime...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder